Степногорск қаласының талантты азаматтары

Степногорск қаласының талантты азаматтары (спортшылар, қоғамдық қайраткерлер, Соц Еңбек ардагерлері).

Степногорсктықтар – Социалистік Еңбек ардагерлері.

Бутымов Иван Степанович – Степногорск құрлыс басқармасының газоэлектросварщиктер бригадирі. Ол 1930 ж 27 тамызда Алматы облысы, Чилик ауылында туған. Иван Степанович өз қызметін колхозда бақташы жолынан бастаған еді. Қырғызстанда құрылыс жұмысын жасады. 1958 жылы сәуірде комсомолдықтар жолдауымен Степногорск қаласына келген еді. 20% біліктілігін Степногорск қаласының кәсіпорындарынан алды. Иван Степанович барлық білімін жас болашақ электросваршиктерге жұмсады. СУС ұстаздық біліктілігін басқарды. 50 шақты адам Бутымовтың оқушысымыз деп өздерін атайды. 1971 жылы Иван Степанович Социалистік Еңбек ардагері атағын иеленді.
Белов Анатолий Сергеевич – МСУ-29 (1938 ж 17.09) Өз қызметін 1953 жылы Новосибирск облысында бастады. Әскери міндетін атқарған соң, Новосибирск оқу комбинатының «слесарь» мамандығын игеріп шықты. Степногорск қаласына көшіп келді. Бұл қалада ол өз ісінің маманы болды. Анатолий Сергеевич Целиноград институтының инженер – құрылысшы сырттай бөліміне түсті. Степногорск құрылыс учаскесін басқарды. Анатолий Сергеевичтің басшылығындағы №29 бірінші монтажно – құрлыстық бригадасы «Комунистік еңбек бригадасы» атағын жаулап алды. Жас мамандарды тәрбиеледі. Зейнеткерлік демалысқа шықты. МСУ-29 кадрлар бөлімін басқарды. 1971 ж Социалистік еңбек батыры атағын алды. Сонымен қатар екі «Құрмет белгісі» және қалың медальдармен марапатталған.
Гришан Алексей Семенович – ЦТКХК-ң экскаваторшысы. 1924 жылы 28 мамырда Ақмола облысы (Көкшетау) Щучинск ауданы, Черноярка ауылында туған. 18 жасар А. С. Гришан 147 кавалерлік полкінің курсанты атанып, одан Ұлы Отан соғысына аттанады. Соғыстан кейінгі жылдары Украинада әр саладағы халық шаруашылығында қызмет жасайды. 1955 жылы Қазақстанға қоныстанады, Ақмола облысының Сілеті ауданы, Изобильный совхозында басқарушы тракторшы қызметін атқарған. 1959 жылы рудобасқарушының №2 ЦТКХК-а тракторшы, одан карьер экскаваторы машинистерінің жоғары санатты бригадирі лауазымын атқарды. Алексей Семеновичтің еңбектері Лениннің «Айша және балға» Алтын орденімен және басқа да ордендермен қадірленген. Оған: Социалистік Еңбек батыры, Целиноград тау – химия комбинатының ардагері атағы берілді.
Серов Арсений Иванович (1906-1969 ж) Степногорск горисполкомының ең алғаш төрағасы. Степногорск қаласының ең алғашқы құрылысы осы адамның арқасына түсті. Ол жаны жайдарлы, ақ көңіл, ашық адам болатын. Степногорск қаласына келмес бұрын Серов Арсений Иванович ағаш шеберханасында, орманшаруашылығында жұмыс жасады. Балқаш аудандық партиясының бірінші орынбасары болып тағайындалған. 1957 жылы Социалистік Еңбек ері атағын алды. 1964 жылдың маусымында Степногорск горисполкомының төрағасы болды. Бұл қызметте 1969 жылдың қаңтар айына дейін өз жұмысын жасады. Степногорск қаласының дамуына үлес қосқандығына (1-ші шағынаудан, 22 үйде) 1970 жылы ұмытылмас тақта орнатылған.
Смирнов Сергей Артемович – ЦТКХК-ң алғашқы директоры (1918-2009 ж). Сергей Артемович 1918 жылы 27 тамызда Резанск облысы, Данковск ауданында, Степаново – Ивановск ауылында туған. 1942 жылдан 1956 жылдары С. Орджоникидзе атындағы Мәскеу гиологоразведкалық институтын тамамдағаннан соң (Мәскеуде) «Алтай алтын», «Союз спецразведка», (Өзбекстан), «Спецразведка» трестарында қызмет атқарды. 1956 ж мамырынан 1975 ж сәуіріне дейін ЦТКХК-ң директоры лауазымын атқарды. 1978 жылға дейін Қазақстан ССРО-ң Министірлер Кеңесі Төрағасының бірінші орынбасары лауазымын зейнеткерлік жасына дейін атқарды, ал содан соң Мәскеу қаласына көшіп сол жерде тұрақтады. Сергей Артемович зейнеткерлік жасына қарамастан «Атомредмет золото» Рессей концернде Президент кеңесшісі қызметін атқарды. С.А.Смирновтың ұйымдастырушылық және кәсіби біліктіліктері Солтүстік Қазақстан жерінде уран кен қазбаларын өндеу кезінде жүзеге асты. Ол суық ауа райы кездерінде индустриялық, энергетикалық базалардың тұрғын жайдың жергілікті кадрлардың болмауына қарамастан, жұмысшылар арасынан білікті мамандар: құрлысшы, геолог, темірші, кенші жұмыс топтарын құрды. С. А. Смирнов тер төккен еңбектері үшін Октябрь Революциясы Ленин ординімен, екі «Қызыл ту» ординімен, Алтын «Орақ және балға» ординімен, көптеген медальдермен марапаииалған. Оған: Социалистік Еңбек батыры атағы берілген, ССРО Мемлекеттік премия лауряты (1953-1967 ж). Қазақ ССРО-ң ардагері, 2009 ж 22 наурызда Мәскеу қаласында көз жұмды.

Степногорск қаласының құрметті азаматтары

Алданғоров Шәміш Зәкірұлы (ҰОС ардагері)
Асаубаев Қанат Шайханұлы ГМК, «Қазақалтын» президенті болған
Бисимбаев Танат Кайратович, травматолог-ортопед
Булатова Калия Батыевна, № 5 көпсалалы мектеп-лицейінің директоры
Гаврилятов Василий Константинович,Степногорск ардагерлер кеңесінің төрағасы, Степногорск қаласының байырғы тұрғыны, СТКХК
Гребнева Вера Николаевна, ГорОНО меңгерушісі болған
Зернова Александра Васильевна, ЦМСЧ тіс-дәрігері
Зингер Владимир Иосифович, «Завод горного оборудования» ЖСС директоры
Ковцур Иван Павлович, Степногорск қаласының Мәдениет және тілдерді дамыту бөлімінің бастығы
Козейчук Владимир Алексеевич, МСУ-104 ЖШС, директор
Койшибаев Марат Советович, Степногорск қаласының бірінші әкімі
Копеева Галия Банцатовна, қалалық мәслихат хатшысы
Котович Валерий Николаевич, ҚР Парламент Мәжіліс депутаты.
Кривошеева Ольга Юрьевна – 1988 ж Сеулдегі XXΙV Олимпиада ойындарының чемпионы, волейболшы.
Махатов Канапия Кульмагамбетович, ОҚК хирург-травматолог
Некрасова Ирина Сергеевна, 2008 ж. ауыр атлетика бойынша Пекин Олимпиадасының күміс жүлдегері.
Пирматов Эшмурат Азимович, СТКХК бас директоры.
Рукавцова Нэлли Ильинична, «Нұр Орда» ҚБ төрағасы
Сабыров Сапар Сабырович, Ақсу кентінің соғыс және еңбек ардагерлері кеңесінің төрағасы
Сагадиев Болат Макежанович, «СтепногорскАвтотранс» ЖШС директоры
Сагиев Токтамыс Сералиевич, қалалық соғыс және еңбек ардагерлері кеңесі төралқасының мүшесі
Смагин Алексей Петрович, «Сауда Үйі» ЖШС директорлар кеңесінің төрағасы
Смирнов Сергей Артемович, ЦТКХК директоры болған
Смирнова Мария Степановна, ҰОС және СУС ардагері
Томилов Анатолий Иванович, Степногорск подшипник зауытының (ЕПК, СПЗ, ГӨЗ) бас директоры
Тузов Владимир Иванович, СУС директоры болған
Утеуова Менуара (Марва) Мухамедкаликызы, Ақсу орта мектебінің директоры
Шевченко Сергей Петрович, ҚР ауыр атлетика бойынша жатықтырушысы.
Эзау Виктор Абрамович, ЦЖДП ЦТКХК электровоз машинисі.

Алданғоров Шәміш Зәкірұлы, 1925 ж туған. Шәмішнің балалық шағы Степняк ауылында өткен. Мектепті туған жерінде аяқтап сол жерде қызметін бастады. 1942 ж оқуды аяқтап әскер қатарына шақырылды, содан Алматыға әскери-пехоталық училищеге оқуға жіберілді. Шәмішнің бұл оқуы көпке созылмады соғыс кезі еді, сондықтан Ивановск облысына әскери-десанттық тобына (Шәмішні қарт десант деп те атайды) жіберілді. Соғыстан кейін Шәміш Алматы қаласының заң институтын тамандап, Көкшетау облыстық сотының мүшесі қызметін атқарды. Макинск қаласында болған кезде Шәміш геологиялық экспедиция басшысы Поволоцкиймен танысқан еді, сол кезде Поволоцкий Шәмішні өзінің жанына заңгер лауазымын атқаруға шақырды. Ал 1957 ж Шәміш С. А. Смирновпен танысқан еді. Бұл кезде жаңадан құрылып жатқан комбинатқа жақсы мамандар керек болатын. Сол сәттен бастап Ш. Алдангоровтың өмірі Степногорск қаласымен байланысты. Осы жерде ол заңгер мамандығын атқарды. Одан Степногорск қаласының УРС базасын басқарды. 1985 ж зейнеткерлік демалысына шықты, ал осы уақытқа дейін бір қызметте 26 жыл жұмыс жасаған еді. Қаланың 40-жылдық мерей тойында Ш. Алданғоров «Степногорск қ. құрмет азаматы» атағын алды жәнеде «За победу над Германией» медалімен марапатталған.

Асаубаев Қанат Шайханұлы – ҚР ғылым және техника қайраткері, техника ғылымының докторы профессор, «Тау Металургия» концерні «Қазақалтын» АҚ басқарма төрағасы. Қанат Шайханұлы Қазақстандағы алтынқазбалар кәсібінің құрушыларының бірі. Асаубаев Қанаттың қолдауымен өте қысқа мерзім ішінде кәсіпорын өз ісін жүзеге асыра бастады, жаңа технологияның арқасында ол алтынды ашық түрде өндіріп алу, алтынның өндіру орындары Ақсу, Жолымбет және тағы да Қазақстан кең байтақ жерінде СНГ, шет елдерінде жаңа алтын өндіру көздерін ашуды жүзеге асыруда. 2006 ж 18 желтоқсанда Қанат Шайханұлы ҚР Президентінің Жарылғысымен «Құрмет» орденімен марапатталды. 1988 жылы Қазақстанның еңбек сіңірген ғылым және техника қайраткері атағы берілді. 2004 жылы АҚ ГМК «Қазақалтын» Великобританияда «Золотая корона качества», 2005 жылы Лондонда «Платиновая корона» сапа белгісімен марапатталды. 2008 ж Степногорск қаласының мәртебелі азаматы атанды.

Булатова Калия Батыевна, 1949 жылы 31 шілдеде Қостанай облысы Боровской ауданы Туленгут кентінде дүниеге келген. Мектепті бітіргеннен кейін Меңдіқара педагогикалық училищесінде оқыды. 1970 жылдан 1974 жылға дейін Алматы қаласындағы Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық институтында оқыды. 1974 жылдан 1977 жылға дейін Қостанай облысының Рудный педучилищесінде орыс тілі мен әдебиеті пәнінің мұғалімі болып жұмыс істеді. 1977 жылы Степногорск қаласының № 1 орта мектебіне бастауыш сынып мұғалімі болып тағайындалды. 1983 жылы көмекші мектепке орыс тілі мен әдебиеті мұғалімі болып ауыстырылды және 13 жыл бойы оқу ісінің меңгерушісі болды. 1995 жылдан – Степногорск қаласындағы алғашқы қазақ мектебі – № 5 мектептің директоры. 2007 жылдан- № 5 көпсалалы мектеп-лицейінің директоры. 2007 жылдан – қалалық мәслихат депутаты, «Нұр Отан»ХДП мүшесі. Мемлекеттік наградалары, құрметті атақтары бар: 1997 жыл – ҚР Білім беру үздігі, 2001 жыл – «ҚР Тәуелсіздігіне 10 жыл» медалі, 2004 жыл – ҚР мұғалімдер съезінің делегаты, 2004 жыл – «Ерен еңбегі үшін» медалі, 2007-2008 жылдар – өскелең ұрпақты тәрбиелеу ісіндегі жеткен жетістіктері үшін мектеп және оның жетекшісі «Қазақстан элитасы» және «Балаларға берілген жүрек!», ҚР Білім және ғылым министрлігі шығарған. «Степногорск қаласының Құрметті азаматы» атағы 2011 жылдың желтоқсан айында берілді.

Гаврилятов Василий Константинович, атақ Степногор қаласының 50 жылдық мерейтойында, 2014 жылдың желтоқсан айында қалалық мәслихаттың 34 сессиясында берілді. Василий Константинович — өмір жолы біздің еліміздің және қаламыздың тарихымен тығыз байланысты адам. Егде жаста бола тұра, Степногорск өміріне белсенді қатысуды жалғастырады және қоғамдық қызметсіз өзін танытпайды.

Василий Гаврилятов 1929 жылы 25 қарашада Ақмола облысы, Макинск ауданы Партизанка ауылында дүниеге келген. Оның әкесі Гаврилятов Константин Антонович Мариин көтерілісіне қатысып, кейіннен Қызыл Жұлдыз орденімен марапатталды. Колхоз төрағасы болып жұмыс істеді. Атасы Антон Кирилловичті 1919 жылы мамырда бүлікші ұлының қызметі үшін колчактар атып өлтірді. Анасы — Гаврилятова Анастасия Борисовна өмір бойы колхозда қосалқы жұмыстарда жұмыс істеді. Отбасында Василийден басқа тағы үш бала болды: екі ұл және бір қыз. 1941 жылы соғыс басталды. Вася ол кезде 12 жаста еді, бірақ соғыстың алғашқы күнін жақсы еске алады. Сол ыстық күнде ұлдар мен ер адамдар қарағай орманының артында шөп шабтты. Гитлер армиясының шабуылы туралы жаңалық бірден бүкіл ауданды айналып өтті. Сол күні кешке жұмылдыру басталды. Барлық соғысқа қабілетті ер адамдар соғысқа аттанды. Айелдердің дауысы бүкіл ауылда тұрды… Васяның әкесі сарбаздарға алынбаған — ол кезде ол 47 жаста еді. Бірақ соғыс басталған кезде СА қатарында қызмет еткен үлкен ағасы Николай алғашқы күннен бастап ұрыс даласында болды. Танкке қарсы зеңбіректердің батарея командирі болды. 1944 жылы сәуірде оның батареясы Қырымдағы Түрік білігіне шабуыл жасауға қатысты. Фашистердің қорғанысы қазірдің өзінде жеңе алды, бірақ жау оқымен ол жолдастарымен бірге зеңбіректі домалатқан кезде оны басып озды. Жарақат өте ауыр болды – тура Жүректе. Содан кейін Николай тек 26 жаста еді. Қайтыс болған ағасы үшін қайғы — қасірет әлі басылған жоқ — сол қиын кезеңді еске түсіре отырып, Василий Константинович ер адамның көз жасын ұстап тұруға тырысады. Соғыстан кейін ол ағасының қабірін тауып, оған барды. Валентина үлкен әпкесі де майданда болды. Гвардия лейтенанты Гаврилятова, медициналық взвод командирі. 1942 жылы майданға аттанып, 1946 жылы әскерден оралды. Медициналық институтты бітіріп, ұзақ жылдар Щучинск қаласындағы аурухананың терапия бөлімін басқарды. Жеті жылдық мектепті бітіргеннен кейін Василий Астрахань әскери-теңіз училищесіне оқуға түсті. Сол кезде ол Омбыға эвакуацияланды. Бірінші курсты аяқтағаннан кейін сәтсіз теңізші теңіз туралы арманмен қоштасуға мәжбүр болды — соғыстан кейін Әскери-теңіз мектебі речное деп аталды. Бұл оның арманы емес. Василий үйіне оралып, КСРО ІІМ Щучинск тау-кен металлургия техникумына оқуға түсті. Кең бейінді жас тау-кен технигі 1950 жылы Магадан облысындағы «Даль-строй» кәсіпорнына алтын өндіруге жұмысқа жіберілді. Радионовка геологиялық барлау ауданына түсті. Ауысым бастығынан бастап, бес жыл ішінде бұрғылау-жару жұмыстарының бастығына дейін өсті. Сол жерде, Колымада Василий Константинович өзінің болашақ әйелі — геолог Клавдияны кездестірді. Отбасын құрып, бірінші қызымыз — Татьяна. Тағы екеуі — ұлы Константин және қызы Наталья кейінірек Ақсу ауруханасында дүниеге келді. Василий Константинович және оның әйелі балаларын лайықты адамдар тәрбиелеп өсірді. Татьяна педиатр болды, Степногорск ауруханасында жұмыс істеді. Екінші қызы — фармацевт. Бүгінде екі қыз да Ресейде тұрады. Ұлы ЗГО учаскесінің бастығы болып жұмыс істеді. 2007 жылы ол мезгілсіз қайтыс болды.

1955 жылы Колымадан үйіне оралғаннан кейін В.К. Гаврилятов Алматы қаласындағы Волков геологияразведочная экспедициясына өтініш берді. Сол жерден оны Ақсу кентінде (Сталин шахтасы) орналасқан партияның Солтүстік тобына жіберді. Кейін топ № 45 дала экспедициясының геологияразведочная партиясы болып қайта аталды. Василий келген кезде оның ортаншы ағасы Анатолий сол жерде жұмыс істеді. Олар бірге Маныбаев кен орнын зерттеді. Шахталарды басқарды. 1959 жылы кен орны пайдалануға берілді. Константинович № 4 карьерге бұрғылау-жару жұмыстарының бастығы болып тағайындалды. Гаврилятов 35 жыл бойы ЦГХК кен басқармасында әртүрлі лауазымдарда еңбек етті: 10 жыл — карьерде, 68-жылы 2 кен басқармасына қауіпсіздік техникасы бөлімінің аға инженері болып ауысты. 1972 жылы осы бөлімнің бастығы болып тағайындалып, зейнеткерлікке шыққанға дейін қызмет атқарды.

Гаврилятовтың тағдырында Степногорск үшін тағдырлы оқиға бар. 1958 жылы кенішке КСРО Орта машина жасау министрі Е.П. Славский қала құрылысына арналған алаңды таңдау үшін ұшып келді. Василий Константинович министрді қарсы алатын делегаттардың қатарында болды. Жеңіс маркасының үш машинасында олар жоспарланған құрылыс алаңына барды. Мұнда Ефим Павлович алдағы үлкен құрылыс туралы бұйрықтар берді. Ол барлық табиғи орман екпелерін сақтауды бұйырды. Осы табиғи алаптарда степногорлықтар әлі күнге дейін демалады. Бүгін В. К. Гаврилов А.Я. Ляпунов, Н. Н. Алексеенко, А. Ф. Кузьменко, С. А. Смирнов және т. б. сияқты басшылармен жұмыс істегеніне қуанышты.

Кеніште жұмыс істей жүріп, Василий Константинович қалалық ардагерлер кеңесінің қатарына қосылды. 1994 жылы ол Президиум мүшесі болып сайланды. 2001 жылы 15 тамызда ол Кеңес төрағасы болды. Бүгінгі таңда қалалық ардагерлер Кеңесіне 15 алғашқы ардагерлер ұйымы кіреді: әр шағын ауданда, әр кентте және ауылда бір-екіден. Сондықтан шағын тұрмыстық сұрақтардан бастап жаһандық мәселелерге дейін әр түрлі мәселелермен күресуге тура келеді. Мысалы, «соғыс және еңбек ардагерлері, тыл еңбеккерлері туралы»заңның жоқтығынан көптеген проблемалар туындайды. Олар әр проблемалық мәселені соңына дейін жеткізуге тырысады. Жұмыспен қамту және әлеуметтік бағдарламалар бөлімімен, әкімдіктің дербес бөлімдерімен, қала басшылығымен тығыз байланыста жұмыс істейді. Василий Константинович Гаврилятов — қазіргі ұрпақ үшін лайықты үлгі. Оның көптеген еңбегі бар. Коммунистік еңбек Екпіндісі. ҚР ардагерлерінің V съезінің делегаты. III дәрежелі «Шахтер даңқы», «Оныншы бесжылдықтың үздігі», әлеуметтік жарыстардың жеңімпазы белгілерімен белгіленді. «Ерен еңбегі үшін» мерейтойлық медалі, Тың жерлерді игергені үшін 2 медалі, Ұзақ жылғы адал еңбегі үшін «Еңбек ардагері» медалі бар. Жоғары өндірістік көрсеткіштерге қол жеткізгені үшін оған ЦГХК еңбек ардагері құрметті атағы берілді. Министрліктің және Орта машина жасау кәсіподағы ОК Құрмет грамотасымен марапатталған. Василий Константиновичтің «арсеналында» сондай-ақ төрт мерекелік медаль, Президенттің қоғамдық штабтағы жұмысы үшін алғыс хаты, қаланың әлеуметтік-экономикалық дамуына қосқан үлесі үшін Степногор қаласының бірнеше әкімдерінің грамоталары бар.

Гребнева Вера Николаевна, 1965 жылы Омск педагогикалық институтын аяқтап. Өз қызметін Омск қаласының мектептерінің бірінде математика пәнінің мұғалімі ретінде бастады. 1970 жылдан Степногорск қаласында тұрады. Өз жолын мұғалімнен бастап №4 мектеп директорына дейін көтерілді. 1985 жылдан зейнеткерлік жасқа шыққанға дейінгі уақытта қалалық білім бөлімінде басшылық жасады. Вера Николаевнаны қаланың ең басты мұғалімі деп атайды. Вера Николаевнаның жетекшілігі құрылыстын дәл үстіне түсті. Осы қайта құрылу кезінде жоғарыдан ақшадай қаржыландыру жоқ еді, бұл уақытта бала бақшалар, мектептен тыс мекемелер, кәсіпорындар өз қызметін тоқтатып жабылуға таяу болды. Ал жабудан сақтап қалған білім мекемелерін өз қолына алған Вера Николаевнаның еңбегі. 1999 жылы оған өз ісіне адал қызмет жасағаны үшін Степногорск қаласының мәртебелі атағы берілді.

Зернова Александра Васильевна, (1936 ж. т.) Александра Васильевна Харькова медицина училищесінің тіс – дәрігері мамандық факультетін тамандап Степногорск қаласының құрылысшылар ауылына жолдама алды. Осы кезде Заводской кентінде дәрігерлік бөлімі ашылып З.Е.Демидова басқарған болатын. Содан Александра Васильевна өз бақытын да тапты. Борис Александрович Зернов МСУ – 29 бригадир монтажник қызметін атқарған болатын. 1966 жылы жас отбасы 2-ші шағынауданнан жаңа пәтерде алды. Осы жылдары Александра Васильевна терапевт тіс дәрігері қызметін атқарды. Содан ол балалар тіс дәрігері қызметінде жұмыс жасауға өз еркімен барды. Әрине кішкентай балалардың көңілін аулап, олармен сөз табу өте қыйынға түсетін, бірақ Александра Васильевна балаларды өте қатты жақсы көретін, сондықтан да осы қызмет орынында сонау зейнеткерлік жасқа дейін жұмыс жасады. Александра Васильевна зейнеткерлік жасқа шықсада бұл жұмысын қимады, сонымен қосымша тағы да 10 жыл (2001 ж.д.) жұмыс жасады. Степногорск қаласының 30-жылдық мерей тойына қалалық маслихат және Степногорск қ. әкімінің шешімімен Александра Васильевнаға «Степногорск қаласының мәртебелі азаматы» атағы берілді.

Зингер Владимир Иосифович, «Тау-кен жабдықтары зауыты» ЖШС директоры. 1950 жылы Қарағанды қаласында дүниеге келген. Целиноград инженерлік-құрылыс институтын бітірген. Ол өндірістік-техникалық бөлімде мастер, механикалық шеберхананың аға шебері болып жұмыс істеді. 1987 жылы 10 тамызда ол салынып жатқан тау-кен жабдықтары зауытының директоры болып тағайындалды. Ол осы уақытқа дейін кәсіпорынды басқаруды жалғастыруда. 2008 жылы «Құрмет» орденімен марапатталды. Степногорск қалалық мәслихатының 2011 жылғы 8 желтоқсандағы шешімімен оған «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы берілді.

Ковцур Иван Павлович, Степногорск қаласының мәдениет және тілдерді дамыту бөлімінің бастығы (1950 ж.т.). Ақмола облысы, Калинин ауданы, Вишневка ауылында туған. 1968 жылы Ақтөбе республикалық мәдени-ағарту училищесін бітірді, және Челябінск мәдениет институтының, Ленинград жоғары мәдениет мектебінің дипломы бар. Шортанды ауданындағы Новокубанский мәдениет үйінде жұмыс істеді. 1978 жылы Степногорск қаласында концертмейстером, одан кейін Орталық мемлекеттік Мәдениет сарайы директорының орынбасары болып жұмыс істеді. 1992 жылдан бастап қалалық мәдениет және тілдерді дамыту бөлімін басқарды. Еңбек сіңірген мәдениет қызметкері, Қазақстан Республикасының 10 жылдығына орай медальмен марапатталды. Үйленген, 2 баласы бар: ұлы Павел және қызы Анна. «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы 2011 жылдың желтоқсан айында берілді.

Козейчук Владимир Алексеевич, 1954 жылғы 14 қантар. Туған жері — Бестөбекеніші, Целиноград облысы. Ұлты — украин. Білімі — жоғары, 1988 жылы Иркутск политехникалық институты. Еңбек жолы: 07. 1975 — 07. 1977 — Степногорск құрылыс басқармасы-мастері. 07. 1977 — 12. 1979 — Трест «Энергоспецмонтаж» МСУ-104 учаскесінің мастері. 12.1980 — 01. 1983 — Трест «Энергоспецмонтаж» МСУ-104 учаскесінің мастері. 01. 1983 — 06. 1986 — Трест «Энергоспецмонтаж» МСУ-104 прораб. 06. 1986 — 12. 1993 — Трест «Энергоспецмонтаж» МСУ-104 учаске бастығы. 01. 1994 — қазіргі уақытқа дейін — МСУ-104 ЖШС, директор.

Койшибаев Марат Советович — қала әкімшілігін 7 жыл басқарды. Бұл кезең Степногорск қаласына қиынға түсті: нарықтық экономиканың қалыптасуы көп кәсіпорындардың, мәдениет мекемелерінің, балабақшалардың жабылуына әкеліп соқты. Уақытылы еңбек ақының, зейнетақының төленбеуі, жұмыссыздық немесе міндетті еңбек демалысына шығу, энергия қуатының өшуі, үй жайлардағы батарейлердің суықтығы осының бәрін халық жас әкіммен бірге бастан өткізді. Осыған қарамай қала көшелері тазаланып, жолдар жөнделіп жатты. Әрдайым кішіпейіл, демократиялық түсінігі мол Марат Советович Степногорск қаласының 30 жылдығын: шетелден қонақтар шақырып, қағылу суреттермен «Здесь прописаны наши сердца» атты атауымен, жаңа кітаптар шығарылымымен, парашутшылардың қатысуымен тойлады. М.С. Қойшыбаев 1961 жылы Балқаш ауданы, Шантөбе ауылында дүниеге келген. Ол Ленинград қаласында Г. Плехановтың атымен аталған тау-кен институтын тамандаған. ЦТКХК-ң тау-кен шебері, комсомол және партком комитетінің хатшысы, бөлім бастығының орынбасары қызметін атқарды. 1990 ж Степногорск қаласы горком партиясының екінші хатшысы. 1992 ж ақпанынан 1999 ж аралығында Степногорск қала әкімшілігінің басшысы. Кейін ҚР-ң Мәжіліс Сенат Парламентіне сайланды. «Нұр Отан» партиясының облыстық ұяшығын басқарып соңынан кәсіптік және өнеркәсіптік облыстық басқармасының басшысы болды. «Ерен еңбегі үшін» медалімен, «Астана» мерейтойлық медалімен марапатталған. Ол үйленген және 2 ұл, бір қыз тәрбиелеп отыр. «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы (куәлік пен төсбелгіні ұсына отырып) 2015 жылдың желтоқсан айында алынған. Шешім Степногорск қалалық мәслихатының 46-сессиясында қабылданды.

Копеева Галия Банцатовна, (27.01.1951). Ол Көкшетау облысының Арық-Балық ауданында туған, қазақ, білімі жоғары. 1980 жылы Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық институтын бітірген. 1980-1994 жылдар аралығында Степногорск қаласында, Ақмола облысы, Заводской ауылында музыка мұғалімі болып жұмыс істеді. 1995 жылдан бастап Степногорск қаласындағы балалар музыка мектебінің директоры, 1999 жылдан Степногорск қаласындағы білім беру мекемелері кәсіподақ комитеттері кеңесінің төрағасы, 2006 жылдан бастап балалар музыка мектебінің директоры. 2007 жылдың тамызында No2 сайлау округі бойынша төртінші шақырылған қалалық мәслихаттың депутаты болып сайланды, 2008 жылдың маусымынан бастап қалалық мәслихаттың хатшысы. 2009 жылдан бастап ол Ақмола облыстық мәслихаты жанындағы мәслихат хатшыларының үйлестіру кеңесінің мүшесі, сондай-ақ Ақмола облысының саясаткер әйелдер клубының мүшесі, Степногорск қаласы әкімдігі жанындағы кейбір консультативтік-кеңесші органдардың мүшесі. 2012 жылдың қаңтарында No2 сайлау округі бойынша бесінші шақырылған қалалық мәслихаттың депутаты болып сайланды, бесінші шақырылымның бірінші сессиясында бірауыздан шешіммен қалалық мәслихаттың хатшысы қызметіне сайланды.

Котович Валерий Николаевич, (1948 ж.т.) 2004 ж Степногорск қ. 40-жылдық мерей тойында «Степногорск қаласының мәртебелі азаматы» атағын алды. Валерий Николаевич Шымкент облысы, Кельтемашат ауылында туған еді. Ол Целиноград инженерлік – құрылыс институтының инженер-механик факультетін тамандады. Өз қызметтік жолын автослесарь жұмысынан бастап, әскери міндетін атқаруға Совет Армиясы қатарына шақырылды. Әскер қатарынан оралған соң қызметтік жолы Степногорск қаласында өтті. Алдымен ЦТКХК-а, одан Степногорск құрылыс басқармасы. 1974 жылдан Степногорск горком партиясында 12 жыл қызмет жасаған еді. 1985 жылы ЦТКХК групком профсоюз төрағасы болып тағайындалды. 1995 ж ҚР атом энергиясы және өнеркәсіп ЦК профсоюз жұмыскерлерінің төраға орынбасары лауазымын атқарды. 1999 жылдың қазанынан ҚР Парламент Мәжіліс депутаты. Экология және табиғатты қолдау сұрақтары бойынша комитетінің хатшысы. 2004 жылы «Құрмет» орденімен және медальдермен марапатталған. В. Н. Котовичті біздің қалада білмейтін адам жоқшығар. Оның Парламентте қарастырып жатқан сұрақтары – бұл халықтың жағдайын, қамын ойлау. «Адамды тіл байлығына қарап сынама, ал оның атқарған ісіне қарап сына» деген. Ал В. Н. Котович ол өз істерін жүзеге асырады.

Кривошеева Ольга Юрьевна, (1961 ж.т.). (1988 ж) Сеул қаласында өткен XXIV Олимпиадалық волейбол ойынының қатысушысы. Осы ойында әйелдер құрама командасы олимпиадалық алтынды жеңіп алды. Степногорск қаласында туып осында волейбол спорт ойынымен айналысты. Алғашқы жатықтырушысы Е. П. Лавкин (Алматы) АДК командасының құрамына қатысты. Осы команда құрамында 1984 ж ССРО чемпионы атанды, 1986-1988 ж күміс жүлдегері атанды және 1985 ж қала жүлдегері, осы жылы Евро чемпионаты кубогының жеңімпазы. 1990 ж Турция және Германия клуб топтарының құрамында ойнады. Кәзіргі кезде (Германия) Вецлар қаласында тұрады және балалар жатықтырушысы қызметінде жұмыс жасайды. (1988 ж) ССРО спортының еңбек сіңірген шебері. Ольга Кривошеева – Степногорск қ. мәртебелі азаматы. 1989 ж Степногорск қаласында Ольга Кривошееваның Олимпиадалық ойындар жүлдесіне әйелдер құрама командаларының арасында волейбол ойыны өткізілді. Бұл ойынды өткізу ойы Е. П. Лавкинге келген еді және де бұл турнир республикалық күнтізбеге еңгізіліп дәстүрге айналды.

Махатов Канапия Кульмагамбетович — Атақ 2014 жылдың желтоқсанында, қалалық мәслихаттың 34 сессиясында берілді. Қанапия Махатов — қалада және оның шегінен тыс жерлерде барлығы біледі — талантты дәрігер, Степногорск травматология мектебінің негізін қалаушы, көптеген адамдарды Степногорск қаласында ғана емес, толыққанды өмірге қайтарған біздің аяулы дәрігеріміз. Жоғары біліктілік санатындағы травматолог. Қырық жыл ішінде ол 50 мыңға жуық операция жасады. Ол Степногорскке 1968 жылы Кеңес Одағында ең жақсы медициналық жоғары оқу орындарының бірі болып саналған Қарағанды медициналық училищесін тағы отыз түлегімен бірге келді. Сәл кейінірек ол Ташкентте жер сілкінісінен кейін жаңадан салынған жалпы хирургия курсын аяқтады. Содан кейін жас хирург Заозерныйға жіберіліп, жеті жыл хирургия бөлімін басқарды. Ол 1984 жылдан бастап және 2010 жылы зейнетке шыққанға дейін Степногорск қалалық орталық ауруханасының жарақат бөлімін басқарды. Ол қазір 76 жасында жұмысын жалғастыруда.

Некрасова Ирина Сергеевна, (1988 ж.т.) Бөгенбай атындағы спортжағынан дарынды балалар мектеп интернатының оқушысы. Ауыр атлетика жатықтырушысы Сергей Шевченкода жаттықты. 5 жыл ішінде Ирина халықаралық класс спорт шебері атанды. 2007 ж. қыркүйекте әлем чемпионатында ауыр атлетикадан 228 кг соқты, ал Иринаның өз салмағы 65 кг. 2003 ж ҚР чемпионатында Ирина 18 ж. қыздар арасынан 1-ші орынды иеленді. 2004 ж ҚР чемпионатында юниорлар арасында 1-ші орынды иеленді, 2006 ж ҚР чемпионатында юниорлар арасында 1-ші орын, 2007 ж ҚР арнайы жаттығулар чемпионатында 1-ші орын алған. 2008 ж Пекин қаласындағы 29-шы Олимпиада ойындарынан 2-ші орын алды. 2008 ж «Степногорск қ. мәртебелі азаматы» атағы берілді.

Приматов Эшмурат Азимович, 1952 ж 20-маусым Өзбекістан ССР. Ташкент облысы, Ташкент ауданы, Кирова ауылында туған. 1974 ж өте жақсы белгісімен Ташкент политехникалық институтының инженер – металург мамандығы бойынша оқып тамандады. 1986 ж техника ғылымының кандидаты. 2003 ж техника ғылымының докторы. 2008 ж ұлттық Қазақ Академиясының табиғи ғылым академигі. 1974-1999 ж (Өзбекстан ССР. Чирчик қ.) Өзбек қиын балқымалы және ыстыққа төзімді темір комбинатында жұмыс жасады. Өз жолын шеберден, Өзбекстан КТЖМ-ң директорына дейін көтерілді. 2002 ж (Алматы қ.) «Қазатомпром» НАК АҚ жоғары технология ғылыми институтының директоры орынбасары. 2004 ж (Тау кен ЮКО) «Қазатомпром» НАК АҚ Афинаждық зауыт директоры. 2004 жылдан 2009 ж қыркүйек «Қазатомпром» НАК АҚ ЖШС «Степногорск тау кен химиялық комбинаты» бас директоры. 1986 ж «Құрмет» орденімен марапатталған, 2007 ж 1-ші дәрежелі «ҚР-ң атом саласының еңбек сіңірген жұмыскері» құрмет грамоталарымен марапатталған, 2007 ж «Қазатомпром» АҚ құрылғаннан бері 10 жыл. 2008 ж 19-шы тамызда «Степногорск қ. мәртебелі азаматы» атағымен марапатталған.

Рукавцова Нэлли Ильинична — 938 жылы 4 қарашада Алтай аймағы, Топчиха ауылында дүниеге келген. 1957 жылы орта мектепті бітірді. 1960 жылы Новосибирск кооперативті сауда колледжін бітіріп, Новосибирск облысының Тогучинск ауданына тауар сарапшысы болып жұмысқа жіберілді. 1970 жылы Новосибирск кооперативті сауда институтын бітірді. 1977 жылдан бастап ол Степногорск қаласында тұрады. Осы жылдар ішінде ол УРС негізінде жұмыс істеді: тауар сарапшысы лауазымынан бастап базаның директорына дейін өсті. Содан кейін ол қалалық әкімшілікке жұмысқа ауысады. 1992-1994 жылдары қала әкімшілігінің сауда бөлімінің бастығы болып жұмыс істеді. 1994, 1999 жылдары қалалық мәслихаттың депутаты болып сайланды. Ол қалалық мәслихаттың хатшысы болып сайланды. Қазіргі уақытта ол «Нұр Орда» қоғамдық бірлестігінің жетекшісі. Ол турмуста, Степногорск қаласында тұратын ересек қызы және немерелері бар. «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы 2011 жылдың желтоқсанында Степногорск қаласының әкімі А. Никишовтың бас тартуымен берілді.

Сабыров Сапар Сабырович — Ақсу ауылының соғыс және еңбек ардагерлері кеңесінің төрағасы. 1941 жылы 1 қарашада Ақмола облысы, Ақсу ауылында дүниеге келген. 1959 жылы Ақсу орта мектебін бітіргеннен кейін өзінің еңбек қызметін Ақсу автомобиль көлігі кәсіпорнында майлаушы болып бастады, содан кейін жүргізушілер курстарын бітірді. Ол автобус жүргізушісі болып, 13 жыл бойы жолаушылар тасымалдады. 1971 жылы Целиноград автомобиль көлігі техникалық училищесін бітіріп, «техник-механик» мамандығын алды. 1976 жылы Аксу жолаушылар колоннасының бастығы болып тағайындалды. 1978 жылы Степногорск қаласында жолаушылар автокөлік кәсіпорны (ПАТП) құрылды, онда Сапар Сабырұлы басшының пайдалану жөніндегі орынбасары, өндірістік бөлімінің бастығы болып ұзақ жылдар жұмыс істеді. 1992 жылы Ақсу ауылдық халық депутаттары кеңесінің депутаты болып сайланды. 1992-1999 жылдары Ақсу ауылдық кеңесінің төрағасы, Ақсу әкімшілігінің басшысы, ауыл округінің әкімі болып жұмыс істеді. 1999-2004 жылдар аралығында ауыл әкімі, әкімінің орынбасары болып жұмыс істеді. Ол 3-дәрежелі Еңбек Даңқы орденімен, «Еңбек ардагері» медалімен марапатталды. Степногорск қалалық мәслихатының төртінші шақырылымының депутаты және қалалық мәслихаттағы «Нұр Отан» парламенттік фракциясының төрағасы. Ақсу ауылы ардагерлер кеңесінің төрағасы. Үйленген. 7 бала, 5 немере тәрбиелеп отыр. 2011 жылдың желтоқсанында оған «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы берілді.

Сагадиев Булат Макежанович — «СтепногорскАвтотранс» ЖШС директоры. 10.01.1955 жылы Ақмола облысы, Алексеевкада дүниеге келген. 1982 жылы инженер-механик мамандығы бойынша Целиноград инженерлік-құрылыс институтын бітірді. Ол 1972 жылы РМЗ ЦГХК-да механик болып жұмыс істей бастады. 1975 жылы Кеңес Армиясы қатарына шақырылды. Қызметтен кейін ол Целиноград инженерлік-құрылыс институтына түсіп, оны инженер-механик мамандығы бойынша 1982 жылы бітірді. 1982 жылдан 2002 жылға дейін Степногорск ПАТП-да КТП механигі, ОЭ инженері, колонна бастығы, пайдалану бөлімінің бастығы, орынбасары болып жұмыс істеді. директор, ПАТП басшысы. 2002 жылдан бастап Степногорск ПАТП «СтепногорскАвтотранс» ЖШС болып қайта құрылды. Оның директоры болып Болат Мәкежанұлы тағайындалды. Марапаттары: 2001 ж. — «Қазақстан Республикасының Тәуелсіздігіне 10 жыл» мерейтойлық медалі, 2005 ж. — «Қазақстан Конституциясы 10 жыл». 2006 жылы «Ерен еңбегі үшін» медалімен марапатталды. 2012 жылдың қаңтарында оған «Құрметті автокөлікші» жоғары кәсіби атағы берілді. «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы Степногорск қалалық мәслихатының 2011 жылғы 8 желтоқсандағы шешімімен берілді.

Сагиев Токтамыс Сералиевич — Сағиев Тоқтамыс Серәліұлы, қалалық соғыс және еңбек ардагерлері кеңесінің президиум мүшесі. 1936 жылы 1 мамырда Ақмола облысы, Ақсу кенттінде дүниеге келген. 1953 жылы Ақсу орта мектебін бітірді. 1954 жылы ол Богембай ЖЭО-да панель монтажшысы болып жұмысқа орналасты. 1955 жылдан бастап «Қарағандыуголь» зауытының «Сарануголь» тресінің 120-шахтасында слесарь, слесарь және техникалық кешеннің бастығы болып жұмыс істеді. Ол жұмыс істей жүріп, жоғары заң білімін алды және 1964 жылы Саранск қалалық ішкі істер бөліміне БХСС жедел уәкілі болып жұмысқа орналасты. 1967 жылдан бастап 1991 жылғы маусымда зейнетке шыққанға дейін ол КСРО ІІМ Степногорск қаласы бойынша 8-ші Бас басқармасының ОБХСС инспекторы, аға инспекторы болып жұмыс істеді. Үздік полиция қызметкері, полиция майоры, тыл ардагері. Зейнетке шыққаннан кейін ол қоғамдық жұмыстармен айналыса бастады. 2000 жылдан бастап «Қазақ тілі» қоғамының төрағасы. Степногорск қалалық ардагерлер кеңесі президиумының мүшесі, Ақмола облыстық ардагерлер кеңесінің мүшесі, қалалық ақсақалдар төрағасы. Үйленген, бес бала (барлығы жоғары білімді), 10 немере және 4 шөбере. 2011 жылдың желтоқсанында оған «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы берілді.

Смагин Алексей Петрович — 1955 жылы 23 қыркүйекте Қырғыз КСР Ивановка облысы, Ивановка ауылында дүниеге келген. 1972 жылы Степногорск қаласындағы No4 мектепті бітіргеннен кейін Новосибирск кооперативті сауда институтына оқуға түседі. Оқуды бітіргеннен кейін Иркутск облысының Ангарск қаласындағы Орта Машина жасау министрлігінің ұйымдарында, Степногорск қаласындағы УРС базасы директорының орынбасары, Костомукша қаласындағы Центрметаллургремонт әкімшілігі бастығының орынбасары, өндіріс бөлімінің бастығы болып жұмыс істеді. Карел АССР-інің. 1987 жылы Степногорскке оралды, онда СПЗ АҚ-да әр түрлі қызметтерде жұмыс істеді. 1991 жылдан бастап ол «Сауда үйі кәсіпорны» ЖШС-ін құрды және оның директоры болды. 1993 жылы Степногорск сауда-өндірістік кәсіпорнының бастығы болып тағайындалды. 1997 жылдан бастап «Сауда үйі кәсіпорны» ЖШС бас директоры. Оған бағынатын кәсіпорындарда 350-ден астам адам жұмыс істейді. 1999 жылдың сәуір айынан бастап қалада жаңа сүт зауыты жұмыс істейді, ол голландиялық технология бойынша өнім шығарады. Қайырымдылық шараларымен айналысады. Қалалық балалар үйінің тәрбиеленушілері мен гуманитарлық-техникалық колледж студенттеріне қайырымдылық стипендиясы тағайындалды. Ол үйленген және 3 баласы бар. 2011 жылдың желтоқсанында оған «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы берілді.

Смирнов Сергей Артемович — Орталық газ-химия комбинатының бірінші директоры. 1918 жылы 27 тамызда Рязань облысы, Данковский ауданы, Степаново-Ивановск ауылында дүниеге келген. Мәскеу геологиялық барлау институтын бітіргеннен кейін. С.Орджоникидзе 1942 жылдан 1956 жылға дейін «Алтайзолото», «Союзспецразведка» (Мәскеу), «Спецразведка» (Өзбекстан) трестерінде әр түрлі лауазымдарда жұмыс істеді. 1956 жылдың мамырынан 1975 жылдың сәуіріне дейін Целинный тау-кен химия комбинатының директоры болып жұмыс істеді. Содан кейін ол Қазақ КСР Министрлер Кеңесі Төрағасының бірінші орынбасары болып тағайындалды, онда 1978 жылға дейін жұмыс істеді және зейнетке шығуына және Мәскеуге тұрақты тұруға көшуіне байланысты жұмысын тастады. Зейнетке шыққан кезде ол ұзақ уақыт Ресейдің Атомредметзолото концерні президентінің кеңесшісі болып жұмыс істеді. Ұйымдастырушылық және кәсіби қабілеттер С.А. Смирнов Солтүстік Қазақстандағы ірі кен орындары негізінде құрамында уран бар кендерді өндіру және қайта өңдеу объектілерін қарқынды салу барысында айқын көрінді. Қатал климаттық жағдайда, өндірістік, энергетикалық база, тұрғын үй, жергілікті кадрлар болмаған кезде ол мыңдаған білікті жұмысшылар мен мамандар тобын ұйымдастырды: кеншілер, металлургтер, геологтар мен құрылысшылар. Көпжылдық адал еңбек пен бір уақытта қол жеткізген жетістіктер үшін С.А. Смирнов Ленин орденімен, Октябрь Революциясы орденімен, екі Еңбек Қызыл Ту орденімен, «Құрмет Белгісі» орденімен, Балға мен Орақ алтын медалімен және көптеген медальдармен марапатталған. Оған атақтар берілді: Социалистік Еңбек Ері, КСРО Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1953, 1967), Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген кеншісі. 22.03.2009 жылы Мәскеуде қайтыс болды. Степногорск қаласының құрметті азаматы.

Смирнова Мария Степановна, Степногорск қ. 40-жылдық мерей тойына 2004 ж «Степногорск қ. мәртебелі азаматы» атағын алған. Мария Степановна 1923 жылы (Украина) Канев қаласында туған. Медициналық мектепті тамандап, одан ҰОС-ы басталды, 18 жасар Мария соғысқа санитар ретінде аттанды. Мария Степановнаның отбасы немістермен жаулап алынған аумақта қамауда қалып қаза тапты. Мария жау қолдарынан жара алған солдаттарға алғашқы көмек көрсетіп, соғыстың аяғына дейін жау оқтарының астында жүрді. Соғыста ол өзінің махаббатын Александр Ивановичті кездестірді, ол Усть-Каменогорск қаласынан еді. Соғыс аяқталғаннан кейін жастар Қазақстанға келді. Одан (Қырғызстан) Қарабалты жерінде зауытта жұмыс жасады. Кейін Н. И. Иконниковпен танысып ол өзімен бірге Қазақстанға жүруіне шақырды. Осылайша жас отбасы Макинск қаласына келді, ал жаңа үйлер салына бастағанда отбасы Заводской кентіне көшіп келді. Зейнеткерлік жасқа шыққан соң қалаға көшіп келді. Марина Степановна «СУС ардагерлер», «Степногорск қ. мәртебелі азаматы» атағына ие болды.

Томилов Анатолий Иванович — (26.07.1949) «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы Степногорск қалалық мәслихатының қырық үшінші сессиясының шешімімен (29.08.2019 ж.) Қазақстан Республикасының әлеуметтік-экономикалық дамуына қосқан үлесі үшін берілді. Степногорск қаласының 55 жылдығына орай. 1949 жылы 26 шілдеде Қорған облысы, Шумихин ауданы, Хохлы ауылында жұмысшы отбасында дүниеге келген. Білімі жоғары, 1977 жылы «инженер-механик» біліктілігі бойынша Курган машина жасау институтын бітірді. Еңбек жолын 1970 жылы Курган прибор жасау зауытында бастаған. Степногорск қаласында 1977 жылдан бастап барлық еңбек қызметі қазір бас директор болып табылатын кәсіпорынмен байланысты. 1977 жылдан 1980 жылға дейін — аспаптар цехының шебері; 1980 жылдан 1983 жылға дейін — автоматты желілер цехының бастығы; 1983 жылдан 1986 жылға дейін — бас инженердің орынбасары; 1986 жылдан 1988 жылға дейін — директордың өндіріс және сату жөніндегі орынбасары; 1988 жылдан 1992 жылға дейін — бас директор; 1992 жылдан 1993 жылға дейін — жалға беру компаниясының директоры; 1993 жылдан 1999 ж. жартысына дейін — кәсіпорын президенті; 1999 жылдан 2000 жылға дейін — кәсіпорынның вице-президенті; 2000 жылдан 2003 жылға дейін — кәсіпорын президенті; 2003 жылдан бастап қазіргі уақытқа дейін «ЭПК — Степногорск» АҚ бас директоры. Ақмола облыстық мәслихатының бірнеше шақырылымының депутаттығына сайланған. «Құрмет» орденімен және көптеген мерейтойлық медальдармен марапатталған. Степногорск қаласында жұмыс істеген ұзақ жылдар ішінде ол қаланың әлеуметтік-экономикалық дамуына зор үлес қосты және өзіне сеніп тапсырылған кәсіпорында бір емес бірнеше жас мамандарды дайындады. Ол Қазақстанның нағыз патриоты.

Тузов Владимир Иванович, Степногорскиге Тузов жас маман ретінде келген. Мамандығы бойынша инженер – гидротехник. Владимир Иванович қызметін Степногорск қаласында құрылыс басқармасында шебер, бөлімше басшысы одан Степногорск құрылысының жетекшісінен бастады. 1979 жылдан 1983 жылға дейін Степногорск құрылыс басқармасында басшылық жасады. Оның еңбектері «Степногорск қ. мәртебелі азаматтары» атағымен марапатталған.

Утеуова Менуара (Марва) Мухамедкаликызы — 28.01.1951. Менуара (Марва паспорты бойынша) Мұхақмедқалиқызы 1951 жылы 28 қаңтарда Омбы облысы, Павлоград ауданы, Састомар ауылында дүниеге келген, 1976 жылы Омбы мемлекеттік педагогикалық институтын бітірген. М.Горький математика ғылымдарының докторы. Еңбек жолын 1968 жылы Омбы облысының Логиновская орта мектебінде бастаған. 1972 жылдан бастап ол ауылда тұрады. Ақсу. 1972 жылдан 1979 жылға дейін №1 орта мектептің математика пәні мұғалімі пос. Ақсу; 1979 жылдан 1983 жылға дейін — № 1 орта мектеп директорының орынбасары. Ақсу; 1983 жылдан 2015 жылға дейін №1 орта мектептің директоры пос. Ақсу.

Мектеп директоры ретінде ол ауылдың No1 орта мектебіне жаңа ғимарат салуға қол жеткізді. Ақсу қаласы, мектеп қызметкерлеріне арналған 10 коттедж салу. Ол көп уақыт пен күш-жігерін қоғамдық жұмысқа арнайды. Ол халық депутаттары ауылдық кеңесінің депутаты, Степногорск қалалық мәслихатының депутаты, кәсіби емес медиатор болған. Оның тікелей қатысуымен болашақ мұражайдың материалдары, құжаттары, экспонаттары жинақталды және өңделді. Кең байланыстың арқасында Ақсу кентінің ардагерлер кеңесінің, кәсіпорындар мен ұйымдардың басшыларының көмегі, мектеп мұражайының негізін қалаған Ақсу тарихы туралы бірегей материал жиналды. Музей жұмысы үшін 1941-1945 жылдардағы Ұлы Отан соғысы туралы бірегей құжаттар жинағы. Ұлы Жеңістің 70 жылдығына арналған Халықаралық қазақ-орыс жобасы аясында 1-дәрежелі Дипломмен марапатталып, «Алғыс хатпен» марапатталды. 2016 жылы Қазақстан Республикасы Тәуелсіздігінің 25 жылдығына арналған облыстық мектеп музейлерінің фестивалінде 1 орын алды. 2017 жылы «Үздік мектеп мұражайы» атағын жеңіп алды. Ауылдың әлеуметтік-экономикалық дамуына қосқан зор үлесі үшін. Степногорск қаласының Ақсу қаласы жастардың бірнеше ұрпағын патриоттық және Отанға деген сүйіспеншілік рухында тәрбиелеп, үлкен қоғамдық жұмыстар жүргізіп, «Шапағат» медалімен, республика Білім және ғылым министрлігінің Құрмет грамотасымен марапатталды. Қазақстан. «Степногорск қаласының құрметті азаматы» атағы Степногорск қалалық мәслихатының қырық үшінші сессиясының шешімімен (29.08.2019) қаланың әлеуметтік-экономикалық дамуына қосқан зор үлесі үшін және оның құрметіне берілді Степногорск қаласының 55 жылдығына арналған.

Шевченко Сергей Петрович, Бөгенбай батыр атымен аталған облыстық дарынды спорт балалар мектеп – интернатының ауыр атлетика жатықтырушысы. Сергей Шевченко халықаралық класс спорт шебері, жоғары білімді және жоғары спорт санат иесі. Спорт мектебінде қызмет жасағаннан бері 4-ші халықаралық класс спорт шеберлерін, 16-ы ҚР спорт шеберлерін, 22 спорт шебер кандидаттарын, 39 оқушы 1-ші разрядты иеленген. Оның оқушылары ҚР халықаралық құрамына кіреді. Оның оқушысы Ирина Некрасова 2008 ж Пекин қаласында Олимпиада ойындарында күміс медалін иеленген. 2008 ж тамызда «Степногорск қ. мәртебелі азаматы» атағы берілді.

Эзау Виктор Абрамович, 1947 ж 3-і тамызда Ақмола облысы, Алексеевка ауданы, Никольск ауылында туған. Білімі орта (РСФСР Тайга ст. дортехмектебін тамамдаған). 1969 ж 2-ші сәуірде ЦТКХК-а темір жол көлік басқармасының тепловоз машинист көмекшісі болды, локомотив машинисті, электросекция машинисті (бригадир), машинист – нұсқаушысы қызметін атқарды. Еңбектері үшін УЖДТ және ЦТКХК жетекшілерімен марапатталды. 1996 ж. «Жыл лауреаты» атағы берілді. Қала әкім шешімімен 1999 ж 9-шы шілдеде «Степногорск қаласының мәртебелі азаматы» атағы берілді. Кәзіргі кезде Рессейде тұрып жатыр.

Добавить комментарий Отменить ответ